ATATÜRK'Ü ANIŞ

Şuan saat 09:05,her yerde sirenler çalıyor ve herkes saygı duruşunda.
  Ama biz, bu yıl bir hafta önceden başladık Ata'mızı anmaya.Üstte gördüğünüz şiir bir haftadır Yağız'la ikimizin elinde,ezberledik,provalar yaptık.
  Cumartesi günü okullar kapalı olduğu için de cuma gününden yapıldı anma töreni.Mevsim kış ve bizim okulumuz bir yuva,bu nedenle töreni bahçede değil,oyun salonunda yaptılar.Yani bizi davet etmediler.Cumhuriyet bayramı'nda da aynısı olmuştu.Ve ben oğlumun okuduğu ikinci şiiri de göremedim,duyamadım, o gururu sadece öğretmeninin güzel sözleriyle yaşadım.
   Ben de mutluluğumu ve gururumu sizlerle paylaşarak avunuyorum işte.Hem de tarihe notumu düşmüş oluyorum.

   Annesine,selamını çaktı ve şiirini okumaya gitti,eminim bunu da başarmıştır benim oğlum (maşallah diyeyim)

  Geçen sene ki gibi kuru kuruya değil de,konuyla ilgili bir şekilde Ata'mızı anmış olmak istedim.Ben,öyle çok ağdalı cümleler kuramam,ne yapayım yapım bu.Öyle işin siyasi tarafına da hiç girmem,sevmem de.
  Ata'mız ve tüm asker arkadaşları nur içinde yatsınlar.Biz, bu yıl onları oğlumla birlikte andık...

Sağlıcakla kalın...